Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

tempora rei publicae obtentui sumpta

  • 1 obtentus [1]

    1. obtentus, ūs, m. (obtendo), I) das Vorziehen, Vormachen, Vorstecken, A) eig.: frondis, Verg.: nubium, Plin.: vestis, Sen. poët.: togae, Gell.: pallae, Claud. – B) übtr.: 1) der Vorwand, Deckmantel, sub eius obtentu cognominis, Liv.: sub obtentu liberationis, Iustin.: sub obtentu damnationis, Lact.: obtentu philosophiae nominis, Gell.: tempora rei publicae obtentui sumpta, Tac.: iniquum ratus maiestatem publicam privatae perfidiae obtentui esse, ein D. sein, beschönigen solle, Val. Max. – 2) (sub) obtentu, im Hinblick auf, mit Rücksicht auf, wegen, um... willen, zum Zwecke, ICt. – 3) die Hinderung, das Hindernis, non terror obtentui est, Nazar. pan. 5, 3. – II) nach obtendo no. II) die Verhüllung, die Verschleierung, a) = die Verbergung, quia secundae res mire sunt vitiis obtentui, Sall. hist. fr. 1, 41 (45), 24: Capreas insulam quaesierat flagitiis obtentui, Aur. Vict. de Caes. 2, 2. – b) – die verhüllende allegorische Einkleidung, Lact. u. Arnob.

    lateinisch-deutsches > obtentus [1]

  • 2 obtentus

    1. obtentus, ūs, m. (obtendo), I) das Vorziehen, Vormachen, Vorstecken, A) eig.: frondis, Verg.: nubium, Plin.: vestis, Sen. poët.: togae, Gell.: pallae, Claud. – B) übtr.: 1) der Vorwand, Deckmantel, sub eius obtentu cognominis, Liv.: sub obtentu liberationis, Iustin.: sub obtentu damnationis, Lact.: obtentu philosophiae nominis, Gell.: tempora rei publicae obtentui sumpta, Tac.: iniquum ratus maiestatem publicam privatae perfidiae obtentui esse, ein D. sein, beschönigen solle, Val. Max. – 2) (sub) obtentu, im Hinblick auf, mit Rücksicht auf, wegen, um... willen, zum Zwecke, ICt. – 3) die Hinderung, das Hindernis, non terror obtentui est, Nazar. pan. 5, 3. – II) nach obtendo no. II) die Verhüllung, die Verschleierung, a) = die Verbergung, quia secundae res mire sunt vitiis obtentui, Sall. hist. fr. 1, 41 (45), 24: Capreas insulam quaesierat flagitiis obtentui, Aur. Vict. de Caes. 2, 2. – b) – die verhüllende allegorische Einkleidung, Lact. u. Arnob.
    ————————
    2. obtentus, ūs, m. (obtineo), die Behauptung, Chalcid. Tim. 161. 181. 264.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > obtentus

  • 3 obtentus

    I a, um part. pf. к
    1) obtendo и
    II obtentus, ūs m. [ obtendo ]
    1) прикрытие, покров (frondis V; vestis SenT)
    2) благовидный предлог, оправдание ( sub obtentu alicujus rei L)

    Латинско-русский словарь > obtentus

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»